Life in America

Merhaba arkadaşlar, ben Onur Demirel. Vizemi 31 Mart günü Viyana’dan aldım ve detaylarına değineceğim. Sizlere aşama aşama sürecimi anlatacağım. Ben de herkes gibi Ankara’dan bekliyorum, ancak Ankara 2 ay üst üste mülakat vermediği için artık taşıma kararı aldım. Taşıyan bazı arkadaşlarım olmuştu zaten, bende bir risk alıp taşıma kararı aldım. Gerçi Ankara’yı da benim için beklemek bir riskti, nedeni ise 23 bin case numaram vardı ve artık beklememe kararı aldım ve sürecimi başlattım.

1.Viyana Konsolosluğuna 1 Mart 2023 gece 01:37‘de mail attım. Arkadaşımın beni ikna etmesi üzerine otomatik bir mail geldi, bu normal kabul maili değil sadece ulaştığına dairdi. Daha sonra beklemeye başladım.

2. Daha sonra kabul maili geldi, 1 Mart 2023 saat 12:40 gibi mail geldi. Türkçesinin bir kısmını aşağıya yazacağım: “DV davanızın Viyana’daki ABD Konsolosluğunda işlenmesini kabul edeceğiz, KCC’den dosyanızı ofisimize devretmesini isteyeceğiz.” Özeti bu şekilde, daha sonra mülakat maili beklemek gerekiyor.

3. **Çok hızlı bir şekilde 2 Mart 2023 19:12’de noreply@state.gov maili geldi.** Mülakatım verilmişti, mülakat için sayfaya girdiğimde 31 Mart 2023 13:00’da mülakat günü verilmişti, ama iki sıkıntı vardı: benim vizem yoktu ve daha önce vize almamıştım. Schengen vizesi almak kolay değil, Türkler için. Daha sonra hastane randevusu almak gerekiyordu. Hastane randevusu 27 Mart 2023 10:00’da verildi. Yoğunluktan dolayı mecburen kabul ettim. Daha sonra vize nereden alabilirim ona bakmaya başladım. VFS Global diye birçok ülkenin vizesini aracılığını yapan firmayı buldum. Bazı danışmanlara sordum, ama hepsi para göz olduğu için hiçbirine iş vermedim. Arkadaşım da “Gerek yok, zaten evrakları sen toplayıp vereceksin. Danışman gerek varsa 2 yazı yazacak” dedi. Boşuna verme para, dedi. Ben de öyle yaptım. İstenilen evrakları toplamaya başladım, ama bir yandan da VFS’te randevu tarihi bakıyordum. Çok fazla yoğunluktan dolayı birçok kişi randevu alamadı bile. Ben İstanbul’da yaşama rağmen çok yoğun olduklarını biliyorum ve Bursa’dan alma kararı aldım. 14 Mart 2023 saat 10:00 gibi randevu buldum, ama Schengen vizesinde bir kural var: gideceğiniz tarihten 15-20 gün önce başvuru yapmanız gerekiyor diye. Ama ben gene risk aldım ve randevuya İstanbul’dan sabah 6 gibi yola çıktım, sabah 8’de kapıların önünde oldum. İçeri girdim, durumu izah ettim: “İstanbul’dan geliyorum, bebeğim var. Saat 10:00 randevum var, yardımcı olur musunuz?” diye. Sağ olsun, yetkili bir bayan hemen “Getirin evraklarınızı, yapalım ne işleminizi” dedi. Bu bölümü kısa tutacağım, isteyen olursa Schengen vizesi hakkında paylaşım yapabilirim. Neyse, oradaki kadın şunu özellikle belirtti: gideceğiniz tarih 26 Mart 2023, vizeniz süresi “15 ile 30 gün sürebilir veya daha kısa sürebilir. Kabul ediyor musunuz?” diye sordu. Ben de kabul ettim. Daha sonra evrakları teslim ettikten ve ödeme yaptıktan sonra beklemek kaldı. Ben adresime kargoya verilmesini istedim, iş yerime gelecekti. Vizem 20 Mart 2023’te elime ulaştı ve şok oldum. Kısa bir video çektim ve ileride sizinle paylaşacağım. Her şey süperdi ve geri kalan günlerimizi bekleyerek gitmek için hazırdık.

4. Ve büyük gün geldi, 26 Mart 2023. Uçak biletlerimizi almıştık, Airbnb tutmuştuk, merkeze yakın bir konumda. Eşim ve 1.5 yaşındaki kızımız ile 2 saatlik Viyana uçuşumuz başladı. Uçakta tanıştığımız çok tatlı bir bayan, Fatma Hanım, Viyana’da yaşıyormuş. 1 haftalığına İstanbul’a tatile gelmiş. Dünyada gördüğüm en tatlı kadınlardan biri olabilir. Bize çok yardımı oldu. Uçakta tanışmamıza rağmen, bizi ailesi ile birlikte tutmuş olduğumuz Airbnb’ye kadar bıraktı. Valizlerimizi taşımakta ailesi yardımcı oldu. Numarasını verdi. “Bir ihtiyaç olursa arayın çekinmeyin,” dedi. Ben şuna inanıyorum; benim kızım çok şanslı bir bebek. Onun hayrına başvuru yapmıştım o zaman. Eşim hamileydi ve kazandığımızı öğrendiğimizden beri süreç ile alakalı hep olumlu olaylar oldu. Neyse, 26 Mart günü indik ama dışarıda kullanmak için internet yoktu. Yakın bir konumda olduğumuz için sokakları Google Sheets üzerinden gezdim. “Nasıl gidebilirim?” diye baktım ve aynen de öyle oldu. 27 Mart günü hastaneye giderken almış olduğum ekran görüntüsü ile oraya gittim. Sonradan bulduğum uygulama, size de tavsiye ederim; Google Maps daha iyi çalışıyor. “Maps.me” uygulaması. Bulunduğunuz bölgeyi indirip, internet olmadan konumunuzu görebiliyorsunuz. Bu şekilde birçok yeri gezdik. Tabi daha sonra hat almıştık. 27 Mart günü hastaneye gittiğimizde, bir form verdiler. Onu doldurmamızı istediler. Daha sonra bazı testler için onay formu doldurduk, imzaladık. Sonra testlerimizi verdik ve doktor Translate üzerinden sorular sordu. Onları da yanıtladıktan sonra kontrol geldik. Önce eşim girdi. 3 aşı yaptılar. Sonra ben girdim, aynı şekilde bana da aşı yaptılar. Biz aşı kartımızı götüremedik çünkü çıktı alamadık. Aşı kartımızı dedin. Neyse, tutarı orada ödeyelim. Öyle yaptık. Sonra kızımızın bir aşısını 18 ayda olması gerekiyordu, ama 15 aylık iken yapmaları gerekiyordu. Onu yaptırdık. Dip not: kontrol anında doktor sizden soyunmanızı istiyor. Bunun neden hiçbir yerde okumadım, görmedim tuhafıma gitti. Neyse, daha sonra ödeme yapmak için girişteki beyefendinin yanına geldik. 1.427 euro ödeme yaptık, 3 kişi için olan ödeme bu. Sonra bize röntgen çekilecek yerin adresini verdiler ve oraya gidip çektirmemizi istediler. Neyse ki orada Türkçe bilen bir bayan var, sağ olsun o da çok yardımcı oldu. Röntgen işlemimiz tamamlandıktan sonra size adınızın yazdığı bir zarf verdiler. Bu zarf içinde bir CD var ve sizde kalması gerekiyor. Konsoloslukta gerektiği takdirde sizden isteyeceklerdir, gerektiği takdirde ise sorun yok. Röntgen çekildiği yerde ödeme yapmadık, ama orası çok kalabalık, bilginiz olsun.

5. Daha sonra bekleme süremiz başladı. 27 Mart Pazartesi günü işlemler bitti, 29 Mart Çarşamba günü sonuçlarımız çıkmıştı. Hastane bize ve aynı zamanda konsolosluk ile size de mail atıyor ve gene bekleme süresinde kaldık. 31 Mart Cuma günü geldi, biz metroya bindik ve 4 durak sonra indik. Konsolosluk dediğime bakmayın, burası Marriott Hotel içerisinde kalan bir yer, yani Ankara’daki gibi bir yer beklemeyin, ABD Konsolosluğa başka yerde karıştırmayın. Neyse, daha sonra biz biraz erken gittik ama almadılar. Tam 13:00’da gelin dediler, biz de dışarıda beklemek zorunda kaldık. Saatimiz geldiğinde tekrar kapıya gittik ve pasaportlarımızı teslim ettik görevliye. Kapıda askeri üniformalı kişiler ve güvenlik güçleri duruyor. Çantalarımızı X-raydan geçirdik ve metal eşyalarımızı çıkardık, sepete koyduk. Power bank götürmeyin, orada alıyorlar, çıkarken teslim ediyorlar. Unutabilirsiniz, ben orada unuttum çıkarken ama geri dönüp almıştım. Neyse, daha sonra orada tanıştığım biri çift, biri de tek olan biri daha vardı, onlarla sohbet ediyorduk. İçeride neyseki bebekler için oyun alanı oluşturmuşlar, orada kızımızı oyaladık. Biraz daha sonra soyadımız ile seslendiler ve sarışın bir beyefendinin yanına gittik. Beyefendi İngilizce konuşuyordu, tam anlamadık, orada dediğini hemen o sırada Çiftlerden biri gelip tercüme etti ve ödeme yapılması gerektiğini söyledi. Biz de 980 dolar ödedik, üç kişi için. Sonra fiş verdiler ve ödeme ile ilgili işlemler için beklememizi istediler. Biz de beklemeye başladık. Bir süre sonra, soyadımızla seslenilerek çağrıldık. Orada kıvırcık saçlı, orta yaşlarda Türkçe orta derecede bilen bir kadın vardı. Bizim evraklarımızı istedi ve biz de sırayla verdim. Benim lise eğitimim Haziran ayında bitmişti ve okuldan yazı aldım. Ama kadın, bu sorun olabileceğini ve bir ay beklememiz gerekebileceğini söyledi. Eşim hemen atladı ve uzmanlık gerektiren bir işte 7 yıldır çalıştığını söyledi. Ben de iş yerinden yazı aldım ve şirket ile ilgili belgeleri ek olarak sundum. Aldığım eğitim sertifikalarını da tercüme ettirip ekledim. Yani, dolu dolu gitmiştik. Lise sorunu olsa da, mesleğime güvenerek süreci yürütmeye karar verdim. Mesleğim web tasarım ve grafik tasarımcılığı, ama sadece grafik tasarımı alanı ile ilgili belgelerimi sundum. Çünkü SVP puanı 7 üstü olan mesleklerden biriydi ve 4 yıldır aktif olarak bu işi yaptığım bir firmada çalışıyorum. Bu nedenle sorun yaşamadık. Sonra eşim ve kızımın evraklarını sunduk. Kadından rica ettim ve mülakat sırasında bize yardımcı olup olamayacağını sordum. Tabii ki, yardımcı olabileceğini söyledi ve gerçekten çok yardımcı oldu. Daha sonra tekrar beklemeye başladık ve mülakat sırası geldi. Gişeye doğru gittik ve kadın ve görevli orada bizi bekliyordu. Tüm konuşmadan önce beyefendi tebrikler kazandığımızı söyledi. Kadın da bize tercüme etti ve kızım tam o sırada alkış yapmaya başladı. Daha sonra parmak izlerimizi aldılar ve kızım için ben iki kez bastım. Sonra sorular sordular: “Nerede tanıştınız?”, “Kaç yıldır evlisiniz?”, “Hangi eyalete gideceksiniz?”, “Neden liseniz bitmedi?” diye sordular. Ben de cevaben ” askere gittim geldim dedim Tamam sorun yok, dediler ve son olarak nereye gideceksiniz? Gideceğiniz kişi Amerikan vatandaşı mı? dediler. Evet, dedik. Tebrikler, dediler. Kızım gen alkış yapmaya başladı. Oradaki beyefendi kızıma Amerikan bayrağı verdi. Sallıyordu elinde. Çok komik bir an olmuştu. Neyse, daha sonra işlemler bitti ve tekrar beklemeye başladık. Tekrar evrakları verdiğimiz kadının yanına gittik ve bir kağıt imza atmamı istedi. Bu belge, olur da ülkede savaş çıkarsa orduya katılmam gerekiyor diye bir yazı. İsim soy isim imza attık. Tan sonra eşim kadından bir konuda ricada bulundu. Kızımın Viyana’da hava değişimi ve saat farkından dolayı jet lag oldu ve kolay atlatamadı. Kadına dedik: Aşıdan dolayı rahatsız ve huysuzluk yapıyor. Pasaportumuzu erken alma imkanımız var mı diye. Sonra kadın sağ olsun yardımcı oldu. Görevli bir arkadaşı ile konuştu ve bize dönüp dedi: Söz vermiyorum ama yardımcı olacağım. Normalde herkes kargo firması olan bir firma var, oradan alıyordu. Biz kargomuzu konsolosluktan aldık. Sağ olsun kadın, kargo firmasına vermedi. Eğer verilseydi, 3 gün sürecekti. Biz pazartesi günü kargomuzu konsolosluktan aldık. Sarı zarf ve pasaportlarımızı teslim ettiler. Önemli not olarak, bazı şeylerden bahsettiler. 6 ayımız var ve uçakla giderken zarflar el bagajımızda kalması gerekiyor, dedi. Evraklarımızı da aldıktan sonra dönüş için uçak günümüzü beklemeye başladık. Çünkü 03 Nisan’da teslim aldık. 04 Nisan’da uçak biletimiz vardı. Araya hafta sonu girdiği için kargo tahmini 05 Nisan günü teslim edilecekti. Bu da bizim için sıkıntılı bir süreçti. Ve o kadın sayesinde bunları da aşmış olduk. Umarım sizlere ışık olur bu deneyimim.